<-- eller -->
* Ein kan få egg og bacon til frukost på ein søndag utan ein gong å måtta stikka ei tå utanfor sengekanten (med mindre det er for å skubbe den andre utav senga for å gjere det).
* Nokon å stikke iskalde hender og føtter borti.
* Har du tekniske problemer, har du alltid nokon du kan bruke "bambiblikket" og sei: - Kjære, kan du fiksa? til. Og med langt større suksessprosent enn om du skulle gjort det sjølv.
* Du har nokon til å klø deg på det eine punktet på ryggen du ikkje sjølv når.
* Gratis fotmassasje (trenge ingen vidare forklaring).
* Ein aukar sjansen for å gidde å laga noko anna enn Fjorland/frossenpizza til middag - betraktelig!
* Ikkje-eksisterande behov for å sjekke opp folk på byn berre fordi dei liknar på seriefigurar/kjendisar.
* Du slepp bruka enorme menga energi på å overbevisa både deg sjølv og andre om at du nyter singellivet.
* Du slepp og å bruka dobbelt så mykje pengar som du eigentleg hadde planar om/råd til å bruka på byn, i håp om å finna den rette.
* Ein har nokon å sovne og våkne ved siden av (tilfeldige personar ein tok med seg heim fra byn kvelden før tel ikkje her).
* Større sjanse for at man veit kva seng man våknar i etter ein fuktig bytur.
* Ein kan gjera nesten kva ein vil, kortid ein vil og korleis ein vil, som regel med den ein vil (det er evt berre "dei" ein vil, ein kanskje må utelukka).
* Får du ikkje sove har du alltid ein du kan terrorisera med telefonar/meldingar berre du seier dei rette tinga.
I fare for å støte vekk mine mange, kjære, single vennar, valde eg å prøva å skriva innlegget i ein tone som passar alle. Med andre ord; følar du deg støtt, er det ditt eige problem ;)
Forslag til fleire punktar mottas med takk!
Synes du som mann (eller kvinne for den del) at vi (kvinner) av og til snakkar litt for mykje? Til vårt forsvar; vi kan ikkje noko for det, for vi er tydelegvis født sånn!
Og her finn du beviset.
Og til neste gong:
Suddeli da suddeli dei
..er ikkje gøy. Vondt er det og. Og irriterande når det påverkar nattesøvnen - særleg tredje natta på rad. Det er plagsomt om dagen og, berre så det er sagt. Første halvanna døgnet orka eg ikkje ein gong høyre på musikk - tenk det du: Hilde som er vant til å ein elle anna form for musikk rundt seg omtrent 24/7.
Detaljar om puss og diverse er nok for spesielt interesserte - så det skal de sleppe å høyre om her. Vil du absolutt vite detaljane før du spørje fint (utan at det garanterar noko svar).
No nærmar klokka seg halv 2, og eg har fått klaga frå meg litt; så eg skal prøve å leggje meg - for andre gong i kveld.
